#16 Parijs, Brussel, Antwerpen, Einhoven, A’dam, U

Heey iedereen,

Voor degene die ’t nog niet mee had gekregen! IK HEB DALERPEEL BEREIKT! Afgelopen dinsdag eigenlijk al :-). Nog één laatste episode van deze reis en dan hup op naar de volgende reis!

Nadat ik in Parijs bij mijn reismaatje was geland bleek al snel dat ’t niet de romantische week zou worden die ik me had voorgesteld. Maar niet getreurd, de rugzak weer op de rug geknoopt en toch prima van Parijs genoten. De Eifeltoren niet van dichtbij aanschouwd, maar wel naast de Arc de Triomphe gestaan, de wijk Chateau Rouge bekeken, Mont Martre ‘beklommen’, de Sacre Coeur bekeken, meer dan heerlijke stokbroden gegeten en wijn gedronken (en toch ook bier). Kortom, ook hier dus echt nog wel goed vermaakt. Parijs is officieel City of Lights en niet City of Love wat ik altijd dacht, maar dat is voor mij nu ook voor altijd rechtgezet.

Vanaf Parijs kreeg ik een lift aangeboden naar Brussel. Het idee was om in Brussel de laatste trein naar Antwerpen te pakken en vanaf daar zou ik door Cas worden opgehaald (even letterlijk tussen twee haakjes: als je behoefte hebt aan een eigen website of er over denkt om je huidige website te veranderen, neem dan eens een kijkje op: http://infoholix.nl/infoholix/). Samen met drie andere jongens vertrokken we om half zeven op vrijdagavond uit Parijs. Niet echt ’t meest ideale tijdstip qua spits en alles, maar met een fles Jägermeister en een fles water voor de BOB hebben we ons prima vermaakt. Iets voor elven werd ik afgezet bij een treinstation.

Dit met ’t idee dat ik gemakkelijke een trein richting Centraal zou kunnen nemen en vanaf daar door zou kunnen reizen naar Antwerpen. Eenmaal uitgestapt liep ik bepakt en bezakt richting ’t station. Deze bleek echt al tien jaar verlaten te zijn. Mmm, interessant… Op zoek gegaan naar levende wezens die me de weg zouden kunnen wijzen. Deze vond ik in de vorm van een garage eigenaar die me de weg via twee buslijnen wist te wijzen. Wel met de mededeling dat ’t nog wel eens krap kon worden qua tijd. Nog geen week in Europa en je moet toch al iets meer rekening gaan houden met tijd, altijd al lastig geweest.

Maar nog steeds geen man overboord, ik dacht alle tijd wel te hebben. Dat was dan weer in de veronderstelling dat ik me iets dichterbij ’t centrum zou bevinden dan dat ik in werkelijkheid deed. De bus deed er welgeteld 45 minuten over en toen ik om 23:57 uur op ’t station aankwam was de laatste trein twintig minuten daarvoor al vertrokken… Oeps, en nu? Eerst Cas maar gebeld dat hij me vanavond in elk geval niet op hoefde te halen, morgenvroeg dan maar. Ik zag namelijk graag wat nachtelijke avonturen in Brussel tegemoet… Richting stationkluisjes, m’n pak daarin gelegde, grootste deel van de bagage en alleen m’n meest waardevolle spullen in m’n rugzakje en ik op pad. Met het idee om ergens een rustig bruin café te vinden waar ik misschien in de hoek rustig m’n biertje kon drinken en zelfs misschien m’n boek te lezen. Toen ik om één uur ’s nachts echter op straat liep zat ’t er allemaal verdraaid mooi uit. Prachtige architectuur en alles mooi verlicht. Ik had geen haast dus ben maar eens rustig rond gaan kijken in de buurten rondom Centraal Station. Leuk en aardig, maar om twee uur werd ’t toch echt kouder en begon het ook te regenen (uiteraard was ik niet in ’t bezit van een jas, slechts een vest). Hoogste tijd dus om de kroeg in te duiken, elke willekeurige was op dat moment prima. Toen ik echter niet werd binnen gelaten bij de eerste kroeg en de andere kroegen ook allemaal al leeg stroomden omdat ze gingen sluiten werden m’n opties al snel minder. Uiteindelijk kom half drie nog een karaoke bar gevonden, maar ook daar kwam ik er niet in omdat ze dicht gingen. Sta je dan te vernikkelen in de kou met je paraplu, rugtasje en vest waar de wind dwars doorheen blaast. Ojah, vergeten te vertellen: hotels waren in mijn budget niet echt een optie (een overnachting kostte variërend van 140 tot 260 euro per persoon per nacht) en hostels lagen ver buiten ’t centrum waar ik niet kon komen en wat bovendien niet handig was omdat ik om zes uur weer met de trein moest. Op naar m’n laatste optie: koffie drinken in de hotel lobby’s van de dure hotels. Daar kwam deze meneer echter niet in. En ik denk dat redelijk met m’n outfit en ongeschoren kop had te maken :-). Nu had ik m’n maatpak aan kunnen doen en terug kunnen komen, maar het station en dus m’n kluisje waren tegen deze tijd allemaal afgesloten.

Allerlaatste optie: zwerven over straat tot vroeg in de ochtend. Maar tegen de tijd dat ik dat had besloten werd ’t zo koud en regende het zo hard dat dat ook geen optie meer was. Op naar de aller allerlaatste optie: slapen onder het betonnen portiek van de BNP Paribas. In foetushouding op een oud t-shirt, paraplu over me heen en m’n hoofd op de rugtas. Was deels bang om in slaap te vallen en wakker gemaakt te worden door de plaatselijke politie, maar uiteindelijk bleek ’t zo koud te zijn dat ik al met al 30 minuten m’n ogen dicht heb kunnen doen. Rillend, bibberend en blauwbekkend uiteindelijk om half zes naar ’t station terug gewandeld, nog steeds regen al om.

De plastic stoeltjes van een verwarmde stationshal hebben nog nooit zo goed gezeten! Toen de Starbucks ook nog open ging was ik de koning te rijk: karamel koffie (caramel coffee klinkt lekkerder) en een leren sofa. Nadat ik de halve koffie op had gedronken ben ik plompverloren een uur in slaap gevallen, hoofdje achterover op de leuning, mond waarschijnlijk heel charmant half open hangend en ’t speeksel… .najah, je snapt ’t wel :-)…

Daarna soepeltjes hupsakee in de trein, naar Antwerpen, naar de Mac, naar nog meer koffie en croissantjes en nog geen paar uur later zette ik voet op Eindhovense bodem! Na een super lang middagdutje stond daar op een tafel de indoor barbecue, (eigengemaakte) pesto, knoflooksaus & curry, stokbrood, garnalen, zalmfilet, biefstuk, salada, rose and nog veel meer lekkers. Nederlandse gastvrijheid is zo slecht nog niet en de bedden zij heel lekker zacht :-D!

Vanuit de Einhovense gastvrijheid door naar de Amsterdams en vervolgens Utrechtse. Koninginnenacht en –dag in Amsterdam gevierd en ’s avonds op de bank in Utrecht geslapen (thanks Anna en Pieter!). Totdat ik dinsdag in Coevorden aankwam en met een prachtige Suzuki Alto voor ’t huis af werd gezet…

Ik hoop jullie snel te zien en tot die tijd: “Rustig aan doen!!”,


Frankie




EINDE